Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

a draught

  • 1 potio

    1.
    pōtĭo, ōnis, f. [id.], a drinking, a drink, draught, abstr. and concr. (class.).
    I.
    In gen.
    (α).
    Abstr.:

    in mediā potione,

    Cic. Clu. 10, 30; cf.:

    contemptissimis escis et potionibus,

    id. Fin. 2, 28, 90.—
    (β).
    Concr.:

    cum cibo et potione fames sitisque depulsa est,

    Cic. Fin. 1, 11, 37:

    multo cibo et potione completi,

    id. Tusc. 5, 35, 100:

    cibus et potio,

    Varr. R. R. 1, 1, 5:

    A POTIONE,

    a cup-bearer, Inscr. Grut. 578, 1.—
    II.
    In partic.
    A.
    A poisonous draught:

    potione mulierem sustulit,

    Cic. Clu. 14, 40; cf.: potio mortis causa data. Quint. Decl. 350:

    haec potio torquet,

    Juv. 6, 624.—
    B.
    A draught or potion given by physicians:

    dare potionis aliquid,

    Plaut. Men. 5, 5, 21:

    potiones ad id efficaces,

    Cels. 4, 8.—
    C.
    A magic potion, philter ( poet.), Hor. Epod. 5, 73.—
    III.
    Trop.: nam mihi jam intus potione juncea onerabo gulam, load my throat with a draught of rushes, i. e. hang myself with a rope of rushes, Plaut. Stich. 4, 2, 56.
    2.
    pŏtĭo, īvi, īre, v. a. [potis], to put into the power of, to subject to any one:

    eum nunc potivit pater Servitutis,

    made a slave of him, reduced him to slavery, Plaut. Am. 1, 1, 23: potitu'st hostium, fallen into the [p. 1409] enemy's hands, id. Capt. 1, 1, 24; 1, 2, 41; 3, 5, 104; cf. id. Ep. 4, 1, 5; 4, 1, 35; Paul. ex Fest. p. 250 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > potio

  • 2 amystis

        amystis idis, f, ἄμυστισ, the emptying of a cup at a draught, a bumper, H.
    * * *

    Latin-English dictionary > amystis

  • 3 haustus

        haustus ūs, m    [HAVS-], a drawing: puteus facili diffunditur haustu, Iu.: aquae haustus, the right of drawing.—A drinking, swallowing, drawing in, drink, draught: exiguis haustibus bibi, in small draughts, O.: haustu sparsus aquarum, V.: aquae, O.: sanguinis, i. e. stream, O.: Esse apibus haustūs Aetherios, i. e. breath, V.: peregrinae harenae, a handful, O.: Pindarici fontis qui non expalluit haustūs, i. e. to imitate, H.
    * * *
    drink; draught; drawing (of water)

    Latin-English dictionary > haustus

  • 4 pōculum

        pōculum ī, n    [PO-], a drinking-vessel, cup, goblet, bowl, beaker: haec argento circumcludunt atque pro poculis utuntur, Cs.: ducere, H.: poscunt maioribus poculis (sc. bibere), out of goblets: stantem extra pocula caprum, i. e. in relief, Iu.— A drink, draught, potion: uxori cum poculum dedisset, i. e. the poison: ad insidiosa vocatus pocula, O.: amoris, i. e. a philter, H.: pocula praegustare, Iu.— A drinking-bout, carouse: immania: sermo, qui adhibetur in poculo, while drinking: inter pocula laeti, V.
    * * *
    cup, bowl, drinking vessel; drink/draught; social drinking (pl.); drink

    Latin-English dictionary > pōculum

  • 5 pōtiō

        pōtiō ōnis, f    [PO-], a drinking: in mediā potione exclamavit.— A drink, draught, potion: contemptissimis escis et potionibus: cum potione sitis depulsa est.— A poisonous draught, potion, philter: potione mulierem sustulit: haec potio torquet, Iu.: Non usitatis potionibus, magic potions, H.
    * * *
    drinking, drink

    Latin-English dictionary > pōtiō

  • 6 pōtus

        pōtus ūs, m    [PO-], a drinking: immoderato extumefacta potu: potui esse, Ta.— A drink, draught: refectus potu, Cu.: cibi potūsque, Ta.
    * * *
    I
    pota, potum ADJ
    drunk; drunk up, drained; having drunk; being drunk, drunken, intoxicated
    II
    drink/draught; something to drink; (action of) drinking (intoxicating drink)

    Latin-English dictionary > pōtus

  • 7 sūcus

        sūcus (not succ-), ī, m    [SVG-], a juice, moisture, sap, liquor: stirpes e terrā sucum trahunt: ex intestinis secretus: garo (mixtum) de sucis piscis Hiberi, H.: pinguis olivi, oil, O.— A medicinal drink, draught, potion, dose: purgantes pectora suci, O.: spargit virus sucosque veneni, O.— Taste, flavor, savor: melior, H.: Picenis cedunt pomis Tiburtia suco, H.: Cantharus ingratus suco, O.—Fig., strength, vigor, energy, spirit: sucus ac sanguis (civitatis).—Of style, spirit, life, vigor: ornatur oratio suco suo.
    * * *
    juice, sap; moisture; drink/draught, potion, medicinal liquor; vitality/spirit

    Latin-English dictionary > sūcus

  • 8 veterinus

    veterina, veterinum ADJ
    of draught, draught

    w/bestia -- beast of burden

    Latin-English dictionary > veterinus

  • 9 exemplum

    exemplum, i, n. [eximo], orig., what is taken out as a sample (cf. eximius, from eximo), a sample.
    I.
    Prop. (cf. exemplar, specimen):

    purpurae, tritici,

    Auct. Her. 4, 6, 9.—Hence,
    II.
    Transf.
    A.
    An imitation, image, portrait taken from something; a draught, transcript, copy.
    1.
    Hic quoque exemplum reliquit, Plaut. Ps. 2, 2, 56; cf.:

    o Apella, o Zeuxis pictor, Cur numero estis mortui? hinc exemplum ut pingeretis: Nam alios pictores nihil moror hujusmodi tractare exempla,

    id. Poen. 5, 4, 102 sq.; and in a pun with the follg. signif. under B.: Th. Exempla edepol faciam ego in te. Tr. Quia placeo, exemplum expetis, id. Most. 5, 1, 67:

    aedes probant: sibi quisque Inde exemplum expetunt,

    a sketch, draught, id. ib. 1, 2, 21; cf. id. ib. 3, 2, 75 sq.:

    Pompeii litterarum ad consulem exemplum attulit: Litterae mihi a L. Domitio allatae sunt: earum exemplum infra scripsi... Deinde supposuit exemplum epistolae Domitii, quod ego ad te pridie miseram,

    a transcript, copy, Cic. Att. 8, 6, 1 sq.; 8, 11, 6; 7, 23, 3; id. Fam. 9, 26, 3; Ov. Tr. 1, 7, 23 al.—
    2.
    An equal, parallel:

    clarissimum Homeri inluxit ingenium, sine exemplo maximum,

    Vell. 1, 5, 1.—
    B.
    A sample for imitation, instruction, proof, a pattern, model, original, example, precedent, case (the predominant meaning of the word).
    1.
    In gen.:

    ut mutum in simulacrum ex animali exemplo veritas transferatur,

    from a living model, original, Cic. Inv. 2, 1, 2; cf.:

    feruntur enim ex optimis naturae et veritatis exemplis,

    id. Off. 3, 17, 69:

    propones illi exempla ad imitandum,

    id. Phil. 10, 2, 5; cf.:

    habere exemplum ad imitandum (corresp. to exemplar),

    id. Mur. 31, 66; and:

    nostris exemplo fuit ad imitandum,

    Suet. Gramm. 2:

    exposita ad exemplum nostra re publica,

    Cic. Rep. 1, 46 fin.; cf. id. ib. 2, 31 fin.:

    loquimur de iis amicis, qui ante oculos sunt... Ex hoc numero nobis exempla sumenda sunt,

    id. Lael. 11, 38:

    aliquem ex barbatis illis exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis,

    id. Sest. 8, 19:

    a sapiente petitur exemplum,

    id. Off. 3, 4, 16:

    exemplum a me petere,

    Liv. 7, 32, 12:

    ab eodem Pompeio omnium rerum egregiarum exempla sumantur,

    Cic. de Imp. Pomp. 15, 44:

    ab se ipso exemplum capi posse,

    Liv. 1, 49, 2; cf.:

    cum et ipse sis quasi unicum exemplum antiquae probitatis et fidei,

    Cic. Rep. 3, 5:

    quod in juventute habemus illustrius exemplum veteris sanctitatis?

    id. Phil. 3, 6, 15:

    innocentiae,

    id. de Or. 1, 53, 229:

    qua in muliere etiam nunc quasi exempli causa vestigia antiqui officii remanent,

    as a pattern, example, id. Rosc. Am. 10, 27 (cf. infra, 2.):

    eum virum, unde pudoris pudicitiaeque exempla peterentur,

    id. Deiot. 10, 28:

    firmare animum constantibus exemplis (for constantiae),

    Tac. A. 16, 35; cf.:

    exemplum modestum,

    id. H. 2, 64:

    vitiosi principes plus exemplo quam peccato nocent,

    by their example, Cic. Leg. 3, 14, 32:

    (Tullus Hostilius) de imperio suo, exemplo Pompilii, populum consuluit curiatim,

    id. Rep. 2, 17:

    quod autem exemplo nostrae civitatis usus sum, etc.,

    id. ib. 2, 39: atrox videbatur Appi sententia;

    rursus Vergini Larciique exemplo haud salubres,

    i. e. judged by the precedent, Liv. 2, 30 init.:

    divinare morientes etiam illo exemplo confirmat Posidonius, quo affert, etc.,

    by that example, that case, Cic. Div. 1, 30, 64; id. Inv. 1, 30, 49; cf.:

    hinc illa et apud Graecos exempla... levitatis Atheniensium crudelitatisque in amplissimos cives exempla,

    id. Rep. 1, 3:

    datum in omnes provincias exemplum,

    Tac. A. 1, 78; so,

    dare exemplum,

    to set the example, id. ib. 4, 50:

    tertia legio exemplum ceteris praebuit,

    id. H. 2, 85; 4, 52; Val. Max. 3, 6, 5.—
    2.
    Esp. in phrase: exempli causā or gratiā, for instance, for an example (cf. Krebs, Antibarb. p. 437):

    exempli causa paucos nominavi,

    for example's sake, Cic. Phil. 13, 2, 2; cf.:

    quia in alicujus libris exempli causa id nomen invenerant, putarunt, etc.,

    id. Mur. 12, 27; id. Inv. 1, 37, 66:

    haec exempli gratia sufficient,

    Quint. 9, 2, 56; cf.:

    pauca exempli gratia ponam,

    id. 6, 5, 6; 5, 10, 110; cf.:

    ex quibus in exemplum pauca subjeci,

    Suet. Tib. 21 et saep.:

    venit in exemplum furor,

    teaches, Ov. F. 4, 243; cf. Just. 23, 3.—
    3.
    In partic., a warning example, an example, warning, punishment (rare):

    exemplum statuite in me, ut adolescentuli vobis placere studeant potius quam sibi,

    Ter. Heaut. prol. 51; cf.:

    quibus liberi sunt, statuite exemplum, quantae poenae in civitate sint hominibus istiusmodi comparatae,

    Auct. Her. 4, 35, 47:

    simile in superiore parte provinciae edere exemplum severitatis tuae,

    Cic. ad Q. Fr. 1, 2, 5; cf. Tac. A. 3, 36 fin.; so,

    edere exempla in aliquem,

    Ter. Eun. 5, 7, 21; Caes. B. G. 1, 31, 12; Liv. 29, 27, 4:

    ut ne viderem, quae futura exempla dicunt in eum indigna,

    Ter. Eun. 5, 4, 24:

    habet aliquid ex iniquo omne magnum exemplum,

    Tac. A. 14, 44:

    meritum quidem novissima exempla Mithridatem,

    i. e. the punishment of death, id. ib. 12, 20:

    esse in exemplo,

    to serve as a warning, Ov. M. 9, 454; cf. Vulg. Judae, 7 al.:

    exemplo supplicii reliquos deterrere,

    Hirt. B. G. 8, 44, 1.—
    4.
    Law t. t., a precedent:

    ad exemplum trahere,

    Just. Inst. 1, 2, 6:

    alicui sine exemplo subvenire,

    id. ib. —
    C.
    A way, manner, kind, nature:

    multi more isto atque exemplo vivunt,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 11; cf.:

    negat se more et exemplo populi Romani posse iter ulli per provinciam dare,

    Caes. B. G. 1, 8, 3:

    uno exemplo ne omnes vitam viverent,

    Plaut. Mil. 3, 1, 132:

    istoc exemplo,

    id. ib. 2, 4, 6:

    quot me exemplis ludificatust,

    id. Ep. 5, 2, 6:

    eodem exemplo, quo,

    Liv. 31, 12, 3:

    ad hoc exemplum,

    Plaut. Mil. 2, 4, 6:

    quod ad exemplum,

    id. Trin. 4, 2, 76 et saep.—Hence often of methods or examples of punishment (cf. 3. supra):

    quando ego te exemplis pessumis cruciavero,

    Plaut. Capt. 3, 5, 33:

    omnibus exemplis crucior,

    id. Bacch. 5, 1, 6; cf. id. Most. 1, 3, 35; 55; 5, 1, 67.—Freq. of the tenor, purport, contents of a letter, etc.:

    litterae uno exemplo,

    i. e. of the same tenor, Cic. Fam. 4, 4, 1; 10, 5, 1:

    scribere bis eodem exemplo,

    id. ib. 9, 16, 1:

    testamentum duplex... sed eodem exemplo,

    Suet. Tib. 76:

    Capua litterae sunt allatae hoc exemplo: Pompeius mare transiit, etc.,

    Cic. Att. 9, 6, 3:

    (litterarum) exemplum componere,

    id. Agr. 2, 20, 53; Suet. Calig. 55.

    Lewis & Short latin dictionary > exemplum

  • 10 jumentarius

    jūmentārĭus, a, um, adj. [jumentum], of or belonging to draught-cattle (postclass.):

    mola,

    worked by draught-cattle, Dig. 33, 7, 26, § 1:

    contubernium,

    App. M. 10, p. 222, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > jumentarius

  • 11 poclum

    pōcŭlum (contr. pōclum, Plaut. Curc. 2, 3, 80; 89; Arn. 5, 175), i, n. [from root po-, pot; Gr. pinô, v. potus].
    I.
    Lit., a drinking-vessel, a cup, goblet, bowl, beaker (class.;

    syn.: calix, cyathus): et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, Verg. E: 3, 44: poculum grande,

    Plaut. Curc. 2, 3, 89:

    magnis poculis aliquem invitare,

    id. Rud. 2, 3, 32:

    exhaurire poculum,

    to empty, Cic. Clu. 11, 31; so,

    ducere,

    Hor. C. 1, 17, 21:

    siccare,

    Petr. 92:

    poscunt majoribus poculis (sc. bibere),

    out of goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    stans extra poculum caper,

    i.e. in relief, Juv. 1, 76; cf. id. 5, 43.—Prov.:

    eodem poculo bibere,

    i. e. to undergo the same sufferings, Plaut. Cas. 5, 2, 52.—
    II.
    Transf.
    A.
    A drink, draught, potion (mostly poet.):

    si semel poculum amoris accepit meri,

    Plaut. Truc. 1, 1, 22:

    salsa pocula,

    sea-water, id. Rud. 2, 7, 31:

    pocula sunt fontes liquidi,

    Verg. G. 3, 529:

    amoris poculum,

    i. e. a philter, Hor. Epod. 5, 38; also,

    desiderii,

    id. ib. 17, 80:

    prae poculis nescientes,

    through drunkenness, Flor. 2, 10, 2:

    pocula praegustare,

    Juv. 6, 633:

    poculum ex vino,

    Vulg. Cant. 8, 2.—
    B.
    A drinking-bout, a carouse (class.):

    in ipsis tuis immanibus poculis,

    Cic. Phil. 2, 25, 63; cf.:

    is sermo, qui more majorum a summo adhibetur in poculis,

    while drinking, id. Sen. 14, 46.—
    C.
    A draught of poison, alicui poculum dare, Cic. Clu. 10, 30; Ov. M. 14, 295; Val. Fl. 2, 155.

    Lewis & Short latin dictionary > poclum

  • 12 poculum

    pōcŭlum (contr. pōclum, Plaut. Curc. 2, 3, 80; 89; Arn. 5, 175), i, n. [from root po-, pot; Gr. pinô, v. potus].
    I.
    Lit., a drinking-vessel, a cup, goblet, bowl, beaker (class.;

    syn.: calix, cyathus): et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, Verg. E: 3, 44: poculum grande,

    Plaut. Curc. 2, 3, 89:

    magnis poculis aliquem invitare,

    id. Rud. 2, 3, 32:

    exhaurire poculum,

    to empty, Cic. Clu. 11, 31; so,

    ducere,

    Hor. C. 1, 17, 21:

    siccare,

    Petr. 92:

    poscunt majoribus poculis (sc. bibere),

    out of goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    stans extra poculum caper,

    i.e. in relief, Juv. 1, 76; cf. id. 5, 43.—Prov.:

    eodem poculo bibere,

    i. e. to undergo the same sufferings, Plaut. Cas. 5, 2, 52.—
    II.
    Transf.
    A.
    A drink, draught, potion (mostly poet.):

    si semel poculum amoris accepit meri,

    Plaut. Truc. 1, 1, 22:

    salsa pocula,

    sea-water, id. Rud. 2, 7, 31:

    pocula sunt fontes liquidi,

    Verg. G. 3, 529:

    amoris poculum,

    i. e. a philter, Hor. Epod. 5, 38; also,

    desiderii,

    id. ib. 17, 80:

    prae poculis nescientes,

    through drunkenness, Flor. 2, 10, 2:

    pocula praegustare,

    Juv. 6, 633:

    poculum ex vino,

    Vulg. Cant. 8, 2.—
    B.
    A drinking-bout, a carouse (class.):

    in ipsis tuis immanibus poculis,

    Cic. Phil. 2, 25, 63; cf.:

    is sermo, qui more majorum a summo adhibetur in poculis,

    while drinking, id. Sen. 14, 46.—
    C.
    A draught of poison, alicui poculum dare, Cic. Clu. 10, 30; Ov. M. 14, 295; Val. Fl. 2, 155.

    Lewis & Short latin dictionary > poculum

  • 13 scribo

    scrībo, psi, ptum, 3 ( perf. sync. scripsti, Plaut. As. 4, 1, 57: scripstis, Enn. ap. Non. 153, 28, or Trag. v. 239 Vahl.; inf. scripse, Aus. Sept. Sap. Lud. 1; cf. 2. dico init.), v. a. [root skrabh-, to dig; whence, Gr. graphô; Lat. scrobis, scrofa; cf. Germ. schreiben], prop., to scratch, grave, engrave with a sharp point; hence,
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., to write, draw, or otherwise make lines, letters, figures, etc. (cf. scalpo):

    in libro cum scribuntur calamo litterae,

    Plaut. Ps. 1, 5, 131; cf. id. Bacch. 4, 4, 76 sq.:

    litteras, tabellas,

    id. Ps. 1, 1, 28:

    (littera M) etiamsi scribitur, tamen parum exprimitur,

    Quint. 9, 4, 40; cf. id. 1, 7, 28:

    nostri praeceptores cervum servumque u et o litteris scripserunt,

    id. 1, 7, 26; cf. id. 1, 7, 4; 1, 7, 20; 1, 7, 30; 12, 10, 28;

    12, 10, 30: terra in augurum libris scripta cum r uno,

    Varr. L. L. 5, § 21 Müll.:

    hic carmen mediā scribe columnā,

    Prop. 4 (5), 7, 83; cf.:

    scribitur vestris Cynthia corticibus,

    id. 1, 18, 22; Ov. M. 9, 527; Luc. 2, 343:

    in aquā,

    Cat. 68, 4; cf.

    also: fac lapis his scriptus stet super ossa notis: hic jacet, etc.,

    Tib. 1, 3, 54 (but the better reading is inscriptis):

    scribere decore,

    to write a good hand, Amm. 30, 9, 4:

    erat scriptum ipsius manu,

    Cic. Cat. 3, 5, 10:

    suā manu scripsit,

    Liv. 37, 10.—Of drawing, etc.:

    si quis fugitivo stigmata scripserit,

    has branded a runaway, Quint. 7, 4, 14; cf.: charaxat ambas ungulis scribentibus genas, Prud. steph. 10, 557:

    totius vobis Frontem tabernae scipionibus scribam,

    Cat. 37, 10:

    (Diodotus Stoicus) geometriae munus tuebatur, verbis praecipiens discentibus, unde, quo quamque lineam scriberent,

    Cic. Tusc. 5, 39, 113:

    ut formam (porticus) secundum rationem loci scribas,

    draw, design, Plin. Ep. 9, 39, 5; Stat. S. 1, 3, 9:

    quae Attalicis variata per artem Aulaeis scribuntur acu,

    i. e. are embroidered, Sil. 14, 660:

    scripto radiat Germanicus auro, i. e. sculpto,

    Juv. 6, 205; cf. Mart. 11, 5, 3.—
    B.
    Trop.: memor essem? etiam nunc mihi Scripta illa dicta sunt in animo Chrysidis De Glycerio, graven, imprinted (syn.:

    inscripta, insculpta),

    Ter. And. 1, 5, 48:

    arva sanguineo scribit rutilantia gyro,

    Stat. Th. 11, 514.—
    II.
    In partic., with the accessory idea of intellectual action, of written composition of every kind, to write, write down, compose, describe, depict; to draw up, communicate, announce in writing (syn.: compono, perscribo).
    (α).
    With acc.:

    quoniam de re publicā multa quaesierint et scripserint,

    Cic. Rep. 1, 7, 12:

    Cn. Aufidius praetorius (caecus) Graecam scribebat historiam,

    id. Tusc. 5, 38, 112; so,

    historiam,

    id. de Or. 2, 12, 51; id. Brut. 75, 262:

    bellum,

    Liv. 21, 1:

    res gestas,

    Hor. A. P. 74; id. Ep. 1, 3, 7 al.:

    librum de rebus rusticis,

    Cic. Sen. 15, 54:

    scripsi etiam versibus tres libros de temporibus meis,

    id. Fam. 1, 9, 23:

    in Catone Majore, qui est scriptus ad te de senectute,

    id. Lael. 1, 4:

    carmen in aliquem,

    id. de Or. 2, 86, 352:

    Furius defensionem causae suae scripsit,

    id. Verr. 2, 5, 43, § 112; cf. Quint. 2, 15, 29:

    libellos,

    Ov. Tr. 5, 12, 61; id. P. 4, 13, 19:

    notas,

    id. ib. 3, 2, 90:

    Diphilus Hanc (fabulam) Graece scripsit,

    Plaut. Cas. prol. 33; Ter. Heaut. prol. 43; id. Hec. prol. 6 (cf. also infra, d):

    versus,

    Lucr. 1, 24; Hor. S. 1, 9, 23; 1, 10, 60:

    carmina,

    id. ib. 2, 5, 74; id. Ep. 1, 19, 3:

    poëmata,

    id. ib. 2, 2, 66 et saep.; cf.: scripsere alii rem Versibus, Enn. ap. Cic. Brut. 19, 76 (Ann. v. 221 Vahl.):

    formam et situm agri alicui,

    to describe, Hor. Ep. 1, 16, 4 et saep.—Of written communications, letters, etc.:

    epistulis tuis perdiligenter scriptis,

    Cic. Att. 1, 11, 1; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 1:

    haec scripsi properans,

    Cic. Att. 2, 19, 5:

    litteras, quas ad Pompeium scripsi, tibi misi,

    id. ib. 3, 9, 3:

    litterae extemplo Romam scriptae,

    Liv. 41, 16:

    plura ad te scribam, si, etc.,

    Cic. Att. 11, 10, 3:

    scriberem ad te de hoc plura, si Romae esses,

    id. ib. 6, 4, 11:

    haec ad te scripsi verbosius,

    id. Fam. 7, 3, 5:

    scriptā jam epistulā superiore,

    id. ib. 1, 9, 26:

    non quo haberem, quod tibi scriberem,

    id. Att. 4, 4, a:

    epistulam,

    Plin. Ep. 7, 9, 8 et saep.:

    scribere salutem,

    to send a greeting, Plaut. Bacch. 4, 9, 77; cf.:

    laudes atque gratias populo Romano,

    Gell. 3, 8, 5.—With a personal object:

    nullos habeo scriptos (homines), memini tamen,

    written down, Plaut. Mil. 1, 1, 48:

    per eum Marium, quem scripsissem,

    Cic. Att. 12, 49, 1: quis Martem digne scripserit aut...Merionem aut...Tydiden? who could depict, represent, etc., Hor. C. 1, 6, 14; id. S. 2, 1, 16; cf. in the pass.:

    scriberis Vario fortis et hostium Victor,

    id. C. 1, 6, 1.—With two acc.: cum auctor pugnae se A. Cornelium Cossum consulem scripserit, subscribed himself, declared himself in the inscription to be, Liv. 4, 20, 11.—
    (β).
    With object-clause:

    in foribus scribat occupatum esse se,

    Plaut. As. 4, 1, 15:

    ut Africanum avum meum scribit Cato solitum esse dicere,

    Cic. Rep. 1, 17, 27; id. Att. 1, 8, 1; cf.:

    Romae quod scribis sileri, ita putabam,

    id. ib. 2, 13, 2:

    quod ad te scripseram me in Epiro futurum,

    id. ib. 3, 13, 1:

    Graeceius ad me scripsit, C. Cassium sibi scripsisse, homines comparari, qui, etc.,

    id. ib. 15, 8, 2:

    Cicero quodam loco scribit, id esse optimum, etc.,

    Quint. 11, 1, 92:

    post paulo scribit, sibi millia quinque Esse domi chlamydum,

    Hor. Ep. 1, 6, 43 et saep.—In pass., with nom. or acc.:

    eadem haec avis scribitur conchis se solere complere, etc.,

    Cic. N. D. 2, 49, 125: scribitur nobis, magnam veteranorum multitudinem Romam convenisse jam, etc., Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 2, 1:

    scriptum est item, quaesivisse (Socratem), quid esset,

    Cic. Div. 1, 54, 123.—
    (γ).
    With rel.-clause:

    nec scribis, quam ad diem te exspectemus,

    Cic. Att. 3, 7, 1:

    scribe aliquando ad nos, quid agas,

    id. Fam. 7, 12, 2:

    ad me Valerius scripsit... quem ad modum ducta esses, etc.,

    id. ib. 14, 2, 2.—
    (δ).
    Absol.:

    quo (Platone) nemo in scribendo praestantior fuit,

    Cic. Rep. 2, 11, 21; cf. id. ib. 3, 8, 13:

    Demophilus scripsit, Marcus vortit barbare,

    Plaut. As. prol. 11; id. Trin. prol. 19:

    poëta quom primum ad scribendum animum appulit,

    Ter. And. prol. 1; id. Heaut. prol. 7:

    sumite materiem vestris, qui scribitis, aequam Viribus,

    Hor. A. P. 38:

    sic raro scribis, ut toto non quater anno Membranam poscas,

    id. S. 2, 3, 1 et saep.:

    Samiae, ut ibi (i. e. in oratione) scribit Laelius, capedines,

    Cic. Rep. 6, 2, 11; cf. id. ib. 1, 16, 25:

    ut, quemadmodum scribit ille, cottidiano, etc.,

    id. ib. 6, 2, 8:

    denique non video de tot scribentibus unum,

    Ov. Tr. 2, 495.—So freq. of written communications, letters; usually with ad aliquem (less freq. alicui) or de aliquā re:

    tv si, ut scribis, Kal. Jun. Romā profectus es, etc.,

    Cic. Att. 3, 9, 3:

    ego te, ut scribis, cito videbo,

    id. ib. 3, 27:

    nihil habeo, quod ad te scribam, scribo tamen, non ut te delectem, etc.,

    id. ib. 14, 12, 3:

    senatusconsultum si erit factum, scribes ad me,

    id. ib. 5, 4, 2; cf.:

    scripsi etiam ad Camillum, ad Lamiam,

    id. ib. 5, 8, 3:

    in quā (epistulā) de agro Campano scribis,

    id. ib. 2, 16, 11:

    ut nuper me scis scripsisse ad te de Varronis erga me officio, etc.,

    id. ib. 2, 25, 1; cf.:

    Hermae tui Pentelici, de quibus ad me scripsisti,

    id. ib. 1, 8, 2; 1, 9, 2 et saep.— With ut, ne, etc.:

    velim domum ad te scribas, ut mihi tui libri pateant,

    Cic. Att. 4, 14, 1:

    ad me scriberet, ut in Italiam quam primum venirem,

    id. ib. 11, 7, 2; 5, 11, 6.— With dat.:

    consules Fulvio, ut ex Falisco, Postumio, ut ex Vaticano exercitum ad Clusium admoveant, scribunt,

    Liv. 10, 27; 42, 27; Tac. A. 1, 29.—With ne:

    Scipioni scribendum, ne bellum remitteret,

    Liv. 30, 23.—With simple subj.:

    scribit Labieno, si rei publicae commodo facere posset, cum legione ad fines Nerviorum veniat,

    Caes. B. G. 5, 46 fin. —In Tac. also, with inf.:

    scribitur tetrarchis ac regibus, jussis Corbulonis obsequi,

    Tac. A. 15, 25 fin. —In eccl. Lat. as a formula of quotation from the Scriptures:

    scriptum est,

    i. e. it is said in Holy Writ, Vulg. Matt. 4, 4; id. Luc. 19, 46; id. Rom. 11, 8 et saep.—
    B.
    Publicists', milit., jurid., and business t. t., of written plans, drafts, and other writings of various import.
    1.
    Publicists' t. t., to draw up, draught a law, decree, treaty, etc.:

    quod proditum memoria est, X. viros, qui leges scripserint, etc.,

    Cic. Rep. 2, 31, 54; so,

    leges,

    id. ib. 2, 36, 61; 2, 10, 18; id. Rosc. Am. 25, 70; id. de Or. 1, 19, 86; id. Inv. 1, 38, 68 al.; cf.

    in a transf. signif.: cui non apparet, inopiam et miseriam civitatis istam legem scripsisse, etc.,

    Liv. 34, 6 fin.; and:

    testamentum, quod pietas, fides, pudor scripsit,

    Plin. Ep. 8, 18, 7:

    haec senatusconsulta non ignoro ab amicissimis ejus, cujus de honore agitur, scribi solere,

    Cic. Fam. 15, 6, 2.—So very freq.: senatusconsulto scribendo, or simply scribendo adesse, or also, ad scribendum esse, to witness the drawing up of a decree of the Senate; to subscribe it: erat nobis dictum, te existimare, alicui senatusconsulto, quod contra dignitatem tuam fieret, scribendo Lamiam [p. 1648] affuisse, qui omnino consulibus illis numquam fuit ad scribendum, Cic. Fam. 12, 29, 2 Orell. N. cr.; cf.: senatusconsulta scribuntur apud familiarem meum (i. e. Caesarem). Et quidem cum in mentem venit (Caesari), ponor ad scribendum (i. e. he adds my signature to it), id. ib. 9, 15, 4:

    quod me esse ad scribendum vides,

    id. Att. 1, 19, 9; id. Fam. 9, 15, 3: S. C. auctoritas. Pridie Kal. Octob. in aede Apollinis scrib. affuerunt L. Domitius, etc., an official formula ap. Cic. Fam. 8, 8, 5 sq. (v. assum):

    Boeotorum gentem numquam ad scribendum amicitiae foedus adduci potuisse,

    to make, enter into, conclude, Liv. 42, 12.—
    2.
    Milit. t. t.: scribere milites (legiones, supplementum, etc.), to enlist, enroll, levy:

    milites,

    Sall. J. 43, 3:

    legiones,

    id. C. 32, 1:

    exercitui supplementum,

    id. J. 39, 2:

    supplementum legionibus,

    Cic. Fam. 3, 3, 1; Liv. 8, 8:

    exercitum,

    id. 4, 43; 9, 8; 9, 19:

    equites,

    id. 10, 25; 21, 40; 35, 20:

    socios navales,

    id. 37, 2; so, too: sex milia colonorum Albam in Aequos, to enroll for the purpose of sending, to send, id. 10, 1:

    socios scribere in urbem,

    id. 4, 11, 4.—
    b.
    Poet., transf.:

    scribe tui gregis hunc,

    enroll him among your retinue, Hor. Ep. 1, 9, 13.—
    3.
    Jurid. and business t. t.: dicam scribere (alicui), like dikên graphein tini, to bring an action in writing against any one (v. dica); of a lawyer, to draw up legal instruments (complaints or charges, contracts, wills, etc.):

    Servius hanc urbanam militiam respondendi, scribendi, cavendi secutus est,

    Cic. Mur. 9, 19; id. Fam. 7, 14 Manut.; cf. id. Leg. 1, 4, 14:

    omnia testamenta tu scribes unus,

    id. de Or. 2, 6, 24; Dig. 28, 2, 25.—Hence, transf., with a personal object: aliquem heredem, to appoint or designate any one as heir:

    testamentum palam fecerat et illum heredem et me scripserat,

    Cic. Mil. 18, 48; cf.:

    in testamento Ptolemaei patris heredes erant scripti, etc.,

    Caes. B. C. 3, 108:

    quem Micipsa testamento secundum heredem scripsit,

    Sall. J. 65, 1; Auct. B. Alex. 33; Plin. Pan. 43, 1 sq.; Tac. A. 14, 31; Hor. S. 2, 5, 48; Juv. 3, 161; 9, 87:

    aliquem coheredem,

    Tac. Agr. 43 fin.:

    aliquem exheredem,

    to disinherit any one by will, Dig. 37, 4, 8, §§

    1 and 6: aliquem tutorem liberis suis,

    to appoint as guardian by will, Cic. Clu. 14, 41:

    libertatem servo,

    to bequeath to a slave his freedom, Dig. 29, 2, 71.—Of contracts, notes, drafts, etc.:

    pulchre scripsti: scitum syngraphum!

    Plaut. As. 4, 1, 57: nummos, usuras, etc. (alicui), to give a note or bond for:

    scribit nummos,

    id. ib. 2, 4, 34:

    sibi creditam pecuniam,

    Dig. 26, 7, 9, § 7:

    genero usuras praestandas quasi ex dotis promissione,

    ib. 4, 4, 17:

    lecta est cautio hujusmodi: Lutius Titius scripsi, me accepisse a Publio Maevio quindecim mutua numerata mihi de domo, etc.,

    ib. 12, 1, 40: scribe decem (tabulas) a Nerio, give ten notes or bonds drawn up by the usurer Nerius, Hor. S. 2, 3, 69. scriptos expendere nummos, v. l. ap. Hor. Ep. 2, 1, 105 (Hold. cautos); cf. rescribo.—Hence, scriptum, i, n., something written, viz.,
    A.
    (Acc. to I.) A line; so only: duodecim scripta, a game played with colored stones (calculi) on a draught-board marked into spaces by twelve oblique lines: tibi concedo, quod in duodecim scriptis olim, ut calculum reducas, si te alicujus dati poenitet, Cic. Fragm. ap. Non. 170, 30; cf.:

    in lusu duodecim scriptorum cum prior calculum promovisset essetque victus, etc.,

    Quint. 11, 2, 38;

    v. also scriptula, and Becker, Gall. 3, pp. 261 and 264 sq.: duodecim scriptis ludere,

    Cic. de Or. 1, 50, 217.—
    B.
    (Acc. to II.) A written composition, writing, treatise, book, work, etc. (most freq. in plur.):

    ex scripto et sententiā controversia nascitur cum videtur scriptoris voluntas cum scripto ipso dissentire,

    the writing, the written expression, Auct. Her. 1, 11, 19:

    incredibile dictu est, quam multi Graeci de harum valvarum pulchritudine scriptum reliquerunt,

    have left something written concerning it, speak of it in their writings, Cic. Verr. 2, 4, 56, § 124; so Quint. 6, 1, 7; cf. in plur., Cic. Rep. 1, 22, 36:

    quod a Democrito et Platone in scriptis relictum esse dicunt,

    id. de Or. 2, 46, 194:

    utinam exstarent illa carmina, quae multis saeculis ante suam aetatem in epulis esse cantata, in Originibus scriptum reliquit Cato!

    id. Brut. 19, 75: ut ipsis scriptis non ea mandaremus, id. Off. 2, 1, 3:

    in quo libro scriptum hoc invenitur,

    Quint. 1, 1, 15:

    Hortensius erat memoriā tantā, ut quae secum commentatus esset, ea sine scripto verbis eisdem redderet, quibus cogitavisset,

    without notes, Cic. Brut. 88, 301; cf. on the contrary: de scripto dicere, to speak or read from a written paper:

    recitetur oratio, quae propter rei magnitudinem dicta de scripto est,

    id. Planc. 30, 74; id. Phil. 10, 2, 5; id. Brut. 12, 46; id. Att. 4, 3, 3; id. Fam. 10, 13, 1:

    laudavit pater scripto meo,

    in a speech composed by me, id. Q. Fr. 3, 8, 5:

    adire aliquem scripto,

    Tac. H. 4, 39:

    cum eorum inventis scriptisque se oblectent,

    writings, Cic. Rep. 1, 17, 28:

    ardeo cupiditate...nomen ut nostrum scriptis illustretur et celebretur tuis,

    id. Fam. 5, 12, 1:

    scripta recitare,

    Hor. S. 1, 4, 75:

    nosmet Lucili scripta legentes,

    id. ib. 1, 10, 56:

    Graecorum Scripta optima,

    id. Ep. 2, 1, 29:

    si non accipiet scriptum,

    Ov. A. A. 1, 469:

    debueram scripto certior esse tuo,

    id. H. 6, 4.—
    2.
    (Acc. to II. B. 1.) Scriptum legis, and simply scriptum, a written ordinance, a law:

    quam tu mihi ex ordine recita de legis scripto populi Romani auctionem,

    Cic. Agr. 2, 18, 48:

    (Crassus) ita multa tum contra scriptum pro aequo et bono dixit, ut, etc.,

    id. Brut. 39, 145; cf. id. Inv. 2, 46, 135; 2, 47, 138; cf.:

    (senatus) scripto illo istius sententiam dicere vetabatur,

    rescript, id. Dom. 26, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > scribo

  • 14 veterina

    vĕtĕrīnus, a, um, adj. [contr. from vehiterinus, from veho; cf. Fest. p. 369 Müll.], of or belonging to carrying or drawing burdens.
    I.
    Adj.: bestia, a beast of burden or draught, Cato ap. Fest. p. 369;

    called also pecus,

    Arn. 3, 139:

    genus,

    Plin. 11, 46, 106, § 255;

    hence also: semen equorum,

    Lucr. 5, 890 (887); so,

    semen,

    id. 5, 865 (862).—
    B.
    Substt.: vĕtĕrīnae, ārum, f., and vĕ-tĕrīna, ōrum, n., draught-cattle, beasts of burden, Varr. R. R. 1, 38, 3; Plin. 11, 37, 64, § 168; 11, 50, 111, § 265.—
    II.

    Lewis & Short latin dictionary > veterina

  • 15 veterinae

    vĕtĕrīnus, a, um, adj. [contr. from vehiterinus, from veho; cf. Fest. p. 369 Müll.], of or belonging to carrying or drawing burdens.
    I.
    Adj.: bestia, a beast of burden or draught, Cato ap. Fest. p. 369;

    called also pecus,

    Arn. 3, 139:

    genus,

    Plin. 11, 46, 106, § 255;

    hence also: semen equorum,

    Lucr. 5, 890 (887); so,

    semen,

    id. 5, 865 (862).—
    B.
    Substt.: vĕtĕrīnae, ārum, f., and vĕ-tĕrīna, ōrum, n., draught-cattle, beasts of burden, Varr. R. R. 1, 38, 3; Plin. 11, 37, 64, § 168; 11, 50, 111, § 265.—
    II.

    Lewis & Short latin dictionary > veterinae

  • 16 veterinus

    vĕtĕrīnus, a, um, adj. [contr. from vehiterinus, from veho; cf. Fest. p. 369 Müll.], of or belonging to carrying or drawing burdens.
    I.
    Adj.: bestia, a beast of burden or draught, Cato ap. Fest. p. 369;

    called also pecus,

    Arn. 3, 139:

    genus,

    Plin. 11, 46, 106, § 255;

    hence also: semen equorum,

    Lucr. 5, 890 (887); so,

    semen,

    id. 5, 865 (862).—
    B.
    Substt.: vĕtĕrīnae, ārum, f., and vĕ-tĕrīna, ōrum, n., draught-cattle, beasts of burden, Varr. R. R. 1, 38, 3; Plin. 11, 37, 64, § 168; 11, 50, 111, § 265.—
    II.

    Lewis & Short latin dictionary > veterinus

  • 17 exemplum

        exemplum ī, n    [EM-], a sample, specimen: hominum exempla, i. e. representatives of the race, O.— An imitation, image, portrait, draught, transcript, copy: earum (litterarum), S.: epistulae.— A pattern, model, original, example, precedent, incident, case: simulacrum ab animali exemplo transfertur: litterarum, a draft: exempla ad imitandum: naturae et veritatis: Ex hoc numero (amicorum) nobis exempla sumenda sunt: vir exempli recti: in oculis exemplum erat Fabius, L.: exemplum a me petere, L.: qui exemplum et rectores habebantur, Ta.: spinas Traxit in exemplum, O.: habuerunt virtutes spatium exemplorum, i. e. room to show themselves, Ta.: quasi exempli causā, as an example: sequimur exempla deorum, O.: sententiae exemplo haud salubres, i. e. by becoming a precedent, L.: mala exempla ex rebus bonis orta sunt, S.: illo exemplo confirmat, etc., by that instance: Venit in exemplum furor, served as a lesson, O.: exempli causā paucos nominavi, for example's sake: exempli gratiā.— A warning example, warning, lesson, penalty: Exemplum statuite in me, ut, etc., T.: simile severitatis tuae: in eos omnia exempla cruciatūsque edere, Cs.: ea in civitatem exempli edendi facultas, L.: in eum indigna, T.: esse in exemplo, to serve as a warning, O. — A way, manner, kind, nature: more et exemplo populi R. iter dare, Cs.: eodem exemplo quo, L.: exemplo nubis aquosae Fertur, after the manner of, O.— A tenor, purport, contents: litterae uno exemplo: scribere bis eodem exemplo: hoc exemplo, as follows.
    * * *
    example, sample, specimen; instance; precedent, case; warning, deterent; pattern, model; parallel, analogy; archtype; copy/reproduction, transcription

    Latin-English dictionary > exemplum

  • 18 gustus

        gustus ūs, m     a tasting: epulas explorare gustu, Ta.—A light dish beginning a meal, antepast, whet, relish: gustūs elementa quaerunt, Iu.
    * * *
    tasting, appetite; draught of water

    Latin-English dictionary > gustus

  • 19 haustus

        haustus    P. of haurio.
    * * *
    drink; draught; drawing (of water)

    Latin-English dictionary > haustus

  • 20 iūmentum

        iūmentum ī, n    [IV-], a beast for hauling, draught-animal, beast of burden, horse, mule, ass: iumenta onerat, S.: iumento nihil opus est (i. e. equo): sarcinaria, beasts of burden, Cs.: servi ut taceant, iumenta loquentur, Iu.— Sing collect.: iumento et canibus relictis, Iu.

    Latin-English dictionary > iūmentum

См. также в других словарях:

  • Draught — Draught, n. [The same as draft, the spelling with gh indicating an older pronunciation. See {Draft}, n., {Draw}.] 1. The act of drawing or pulling; as: (a) The act of moving loads by drawing, as by beasts of burden, and the like. [1913 Webster] A …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Draught beer — fonts at the Delirium Café in Brussels Draught beer (Draft beer in U.S.) is beer served from a cask or a pressurised keg. Contents 1 History of draught …   Wikipedia

  • Draught — Draught, a. 1. Used for drawing vehicles, loads, etc.; as, a draught beast; draught hooks. [1913 Webster] 2. Relating to, or characterized by, a draft, or current of air. [1913 Webster] 3. Used in making drawings; as, draught compasses. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Draught box — Draught Draught, a. 1. Used for drawing vehicles, loads, etc.; as, a draught beast; draught hooks. [1913 Webster] 2. Relating to, or characterized by, a draft, or current of air. [1913 Webster] 3. Used in making drawings; as, draught compasses.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • draught box — Draught Draught, a. 1. Used for drawing vehicles, loads, etc.; as, a draught beast; draught hooks. [1913 Webster] 2. Relating to, or characterized by, a draft, or current of air. [1913 Webster] 3. Used in making drawings; as, draught compasses.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Draught engine — Draught Draught, a. 1. Used for drawing vehicles, loads, etc.; as, a draught beast; draught hooks. [1913 Webster] 2. Relating to, or characterized by, a draft, or current of air. [1913 Webster] 3. Used in making drawings; as, draught compasses.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Draught hook — Draught Draught, a. 1. Used for drawing vehicles, loads, etc.; as, a draught beast; draught hooks. [1913 Webster] 2. Relating to, or characterized by, a draft, or current of air. [1913 Webster] 3. Used in making drawings; as, draught compasses.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Draught horse — Draught Draught, a. 1. Used for drawing vehicles, loads, etc.; as, a draught beast; draught hooks. [1913 Webster] 2. Relating to, or characterized by, a draft, or current of air. [1913 Webster] 3. Used in making drawings; as, draught compasses.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Draught net — Draught Draught, a. 1. Used for drawing vehicles, loads, etc.; as, a draught beast; draught hooks. [1913 Webster] 2. Relating to, or characterized by, a draft, or current of air. [1913 Webster] 3. Used in making drawings; as, draught compasses.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Draught ox — Draught Draught, a. 1. Used for drawing vehicles, loads, etc.; as, a draught beast; draught hooks. [1913 Webster] 2. Relating to, or characterized by, a draft, or current of air. [1913 Webster] 3. Used in making drawings; as, draught compasses.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Draught tube — Draught Draught, a. 1. Used for drawing vehicles, loads, etc.; as, a draught beast; draught hooks. [1913 Webster] 2. Relating to, or characterized by, a draft, or current of air. [1913 Webster] 3. Used in making drawings; as, draught compasses.… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»